Alle nieuwtjes van de WasTas

      Geen reacties op Alle nieuwtjes van de WasTas

Hier posten we de laatste nieuwtjes omtrent de WasTas en alle aanbiedingen

Vandaag is het zondag 25-10-2020.

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een nieuwtje betreffende het reilen en zeilen bij de WasTas heb geplaatst.
Nu even tijd voor een kort berichtje dus …
We zitten dus midden in de tweede golf van Corona, en echt ben er zo klaar mee.
Net dacht ik, gelukkig het begint weer aan te trekken krijgen we dit.
En meteen het nieuws dat de horeca weer dicht moet, echt triest voor al deze mensen. Ze doen zo hun best, hebben aanpassingen gedaan en dan toch dit…
En dat heeft natuurlijk zijn effect naar ons toe. We merkten meteen deze week geen servetten, tafellakens of bed verschoningen van de B&B’s.
En bij ons is er dan ook intern iets wat opgelost moet worden maar dat is volgend jaar hopelijk gebeurd en kijken we 2021 in met nieuwe frisse moed en hopelijk zijn we dan Corona de baas.
Ja wat ook nog zo is, door Corona moeten we natuurlijk ons houden aan bijvoorbeeld een verplicht mondkapje bij sommige locaties. En bij ons is er dus iemand gestopt omdat de persoon geen mondkapje wilde dragen, helaas. Iedereen gaat hier mee om zoals hij / zij dat goeddunkt dus klaar. Dan heb je toch buiten alles om, er nog een probleem bij. En net hadden we dus alles eindelijk opgelost, en de schouders er weer onder gezet….tja…..weer Corona die het dreigt te bederven.
Maar we gaan ervoor, we hopen dat we gezond blijven. En dat de lockdown die nu in onze nekken hijgen er niet gaat komen.
Want, de kosten gaan door niet alleen bedrijfsmatig, ook prive. Als ondernemer sta je elke dag op met niets, je moet elke dag je brood van de dag gaan verdienen.
Wij zijn begonnen met behoud van uitkering, omdat we wilden blijven werken en niet onze hand ophouden. Ik dacht eerst heel stoer toen het bedrijf waar ik werkte werd verkocht, ik krijg zo een baan. Nou dat kon ik vergeten, dus de keuze dan maar voor jezelf beginnen want je hand ophouden kan altijd nog. Dus lening van de bank, met een korte afbetaal tijd omdat we op leeftijd zijn. Een termijn van zeg 10 jaar gaan we niet halen wat leeftijd betreft, dus…per maand best een bedrag wat er betaald moet worden. Waren we jonger konden we het over meerdere jaren uitsmeren uiteraard. Maar hard werken, lange dagen en meestal de zondag ook aan de slag, Super goede mensen die ons helpen en zo te waarderen in deze moeilijke tijd. Maar we gaan ervoor, komt tijd komt raad, wens iedereen een fijne zondag en veel gezondheid toe.

Barbara
de WasTas

Het is vandaag zondag 09-08-2020

We hebben een hectische tijd in de WasTas. De corona, waarvan we toch wel dachten dat deze gelukkig aan het afnemen was. En dan nu de vreselijk verontrustende meldingen van weer nieuwe corona besmettingen. Onzeker wordt je ervan.
In de WasTas begint het werk wel weer op te lopen gelukkig. Maar wat als er weer een corona uitbraak komt? De nieuwe mogelijkheid om meer was te creëren is voor nu van de baan. De mensen gaan een andere oplossing zoeken en dat is eigenlijk okay….Er is nu even heel wat op orde te brengen bij de WasTas.
De helpende handen bij de WasTas zijn vreselijk welkom, want mijn collega is plotseling gestopt. En zij was merendeels met de was bezig en ik met de administratie.
Dus nu ben ik meer fysiek aan de gang. Niks mis mee, administratie dan maar in het weekend.
En op zoek naar een chauffeur voor een paar dagen of dagdelen per week, vrijwillig dat dan weer wel. Het liefst iemand die gepensioneerd is en nog wat wilt doen. Ik heb namelijk geen rijbewijs dus dit heeft echte prio. De meneer die bij ons op de auto reed heeft echt moeite met een mondkapje bij verschillende adressen waar we was halen en brengen, en is gestopt bij ons, heel jammer.
Maar we zijn een hartstikke gezellig team en ik ben de mensen die mij helpen dan ook erg dankbaar.
Dit is dus ook zoiets waar een beginnende ondernemer mee kan zitten. Geen geld genoeg om personeel aan te nemen, maar wel werk genoeg. Mensen zien dat de WasTas goed loopt, is ook zo, maar de financiële lasten zijn er natuurlijk ook nog. En dan gaat het hard met je verdiende geld… Zeker als er zoiets is als dus Corona.
Maar op gegeven moment moet je ook kijken waar je staat en wat je wilt. Ben daar nu mee bezig, ik ben 63…zoals u weet op latere leeftijd gedwongen begonnen met de WasTas omdat ik mijn hand niet wilde ophouden, en nu zit ik met een uitkering van het ZLF, gelukkig is dat er …..maar 1057 euro is wel heel krap, zeker als je er dagen voor maakt van 07:00 tot 19:00.
Maar het is zo leuk om te doen, en we hebben een top team en lachen ondanks alles heel wat af.
We hopen op betere tijden en mensen die gaan zeker komen, echt waar…eerst maar deze hitte overleven want…ohhh….dit is voor mij geen lekkere temperatuur hoor. Voor wie het wel lekker vindt…geniet ervan.

Vandaag hebben we 11-06-2020

Wat gek….na slecht een goede twee maanden geen servetten te hebben gevouwen, moet ik nu gewoon nadenken, hoe ging het ook alweer? Hoe wilde deze klant het ook alweer gevouwen hebben? Ja gelukkig nu de horeca voorzichtig open mag, hebben wij ook weer wat meer werk. Er zijn ook klanten weggevallen en een beeld van hoe en in welke grootte de was nu wordt aangeboden hebben we nog geen zicht op. Waarschijnlijk toch nog steunplan 2 aanvragen….

Maar we hebben wel een kleine kans om meer was te genereren. Er is ons een leuk voorstel gedaan maar ja, is dit de tijd om nu je grenzen te verleggen ? Nieuwe afspraken, uitdaging? Of moeten we vasthouden wat we nu hebben en dit weer nieuwe adem inblazen? Alles in mij schreeuwt…ja joh…wat een top en mooi voorstel, ga er voor. Maar een stemmetje fluistert mij ook in…..zal je nou wel? Durf je dit? En wat als? Nou ben ik toevallig iemand die kansen ziet, vooruit kan kijken en het gehele plaatje ziet. Maar alles hangt en staat op schouders, schouders die jou schouders helpen om alles omhoog te houden en geen sleutelbeen te breken. Dus besproken met mijn collega, ook zij ziet dat dit heel leuk kan worden, dus nu plannen, uitzoeken, denken, denken en alles op papier zetten. Als het toch zou lukken dan zouden we er een hele leuke en nieuwe werkplek van kunnen maken. De uitdaging op zich, is al iets wat mij in ieder geval nieuwe energie geeft. Nu puzzelen, wat komt er op ons af, wie gaat wat doen? en handjes….welke handjes en waar halen we die vandaan? Want…kosten die wil je nu zo min mogelijk maken. Dus weer denken, denken en denken. En alles op papier zetten.

Ik merk trouwens ook dat ik me weer op de oude manier door het leven beweeg. Hou wel de 1,5 meter afstand zoveel mogelijk in acht, was mijn handen, maar dan heb je het wel gehad. In de WasTas maken we wel regelmatig de deurknoppen schoon, en ik hou sowieso mijn werkplek schoon, dat deed ik voor corona ook al, net als handen wassen hallo…tuurlijk doe je dat. Maar dat gedoe met mondkapje??? Heb ik nooit in geloofd, erg he? Hoop ook, dat dat zo snel mogelijk wordt afgeschaft, maar ja, regel is regel, wat moet dat moet. Maar het mondkapje omzeil ik zo veel mogelijk. Dus voorlopig geen openbaar vervoer voor mij. Ach, als u mij kent….inderdaad…fietsen met dat kadaver. Maar goed, ook dat fietsen doe ik al jaren, okay ik heb geen bijbehorend fietslijf, maar dat ter zijde. We hadden het over hoe we nu ons aan de regels moeten houden. Ik merk dus dat iedereen er wat losser in zit. Maar dat we ons wel moeten houden aan de regels van de overheid, en dat is ook niet zonder reden. We gaan dit jaar zoals er voorspeld, dus vakantie houden in eigen land. Dus…de B&B’s gaan het dan waarschijnlijk ook drukker krijgen. En laten we ook daar de was voor doen van sommigen. Hopelijk komt daar dan ook wat meer werk van af. Maar met alles tegenwoordig is het glazen bol kijken…. Ach…we blijven positief, toch voor nu werk in overvloed…denkwerk dan wel te verstaan…pfff.

Vandaag hebben we 14-05-2020

Pff…langzaam, heel langzaam merken we toch dat er weer wat gaat gebeuren. We hebben al weer was van B&B’s. Nog niet in de hoedanigheid wat het was, maar het begint weer…. En toch, gelukkig lopen onze “inloop” klanten zeg maar wel door. We hebben dagelijks wel een paar wasjes te wassen, maar om te zeggen hier draaien we op nee, bij lange na niet.

Zoals eerder gezegd hebben we nu wel de tijd om te kijken en nu?? En wat straks? Want onze voornamelijk bron van inkomen is de horeca en B&B’s. Gaat het weer draaien als voor Corona? Zo ja joehoeee…. iedereen blij, zo nee….jankie jankie, want dan is het foute boel. Maar wie heeft een glazen bol? Dus wij zijn al aan het rond kijken waar we nog wat kunnen doen. Beslissingen ook, over uren in de WasTas werken. Marijke heeft haar pensioen en wilt terecht minder werken, hoe vullen we dat in? Kunnen we iemand in dienst gaan nemen? Tja…zoals het liep zaten we daar wel voorzichtig aan te denken. Maar ….tja die glazen bol. Dus ook beslissingen nemen met wat of wie gaan we verder. Zowel privé als zakelijk is het tijd om eens goed naar het leven en ook niet onbelangrijk, je privé leven te kijken. En ook daar de beslissing te nemen, met wie of wat ga je verder? Want soms zijn mensen die denken je vriend of vriendin te zijn, wel heel erg dicht in je aura.

De rust bevalt mij prima, heb zelfs zoiets van een stem in mijn hoofd, die het uitgilt…NEEEEEEEE…nog niet alles open gooien zonder dat er duidelijk is wat we hebben besloten. Het lijkt mij namelijk niet onverstandig eerst te kijken hoe het bij de buurlanden gaat. Maar ja, die kijken weer naar ons. Maar ikzelf denk dat we een andere wereld gaan omarmen. Thuiswerken, gedoseerd openbaar vervoer, duurder uitgaans- leven, want als die 1,5 meter samenleving blijft…..dan logisch dat alles meer gaat kosten, anders is het niet meer op te brengen. Of ….het hele uitgaans- leven anders inrichten. Vliegtickets die duurder worden. En tja…dan gaan we met zijn allen steigeren, want we willen met zijn allen veel, heel veel, en er weinig, heel weinig voor betalen. We moeten toch echt alles dichter bij huis halen, zorgen dat we de hand houden in onze samenleving en economie, ook bij calamiteiten. Selfsupporting…wat een mooi woord. Heb net de betekenis opgezocht, zelfbedruipend, je eigen broek ophouden….tja dat is natuurlijk niet altijd mogelijk. Mijn huis heeft een hypotheek, de WasTas is ook mogelijk gemaakt met een lening, dus daar ga je al met je idealen. Tja ik ga er van uit dat iedereen een mening heeft, iedereen bedoelt het goed.

Maar dat we met zijn allen moeten veranderen……dat is zeker. En nu….nu hebben we even tijd om daar over na te denken, min of meer gedwongen door een duistere kracht genaamd Corona. We hopen met zijn allen dat we er goed uitkomen, en veranderen is niet altijd negatief…..we gaan het zien, merken en voelen, met zijn allen…..

Vandaag hebben we 25-04-2020

We hebben een enorme stille dag vandaag, maar toch belt er een nieuwe klant en deze gaat gelukkig een vaste klant worden. En twee vaste klanten die ook de deuren weer gaan openen, langzaam beginnen we weer wat leven te voelen. Opgelucht zijn we met dit soort berichten. Maar…dan horen wij op onze favoriete radio zender Easy FM op 95.5 in het nieuws dat er waarschijnlijk een tweede golf van Corona aan zit te komen die nog meer hel en verdoemenis zal gaan zaaien. Ik hou werkelijk mijn hart vast, wat een verschrikking is dit. Dit wens je niemand toe, helemaal de ziekte niet maar ook niet wat het doet met onze samenleving. Aan de ene kant die heerlijke rust, en dan de berichten van huiselijk geweld. Maar ik vraag me af…zijn alle berichten wel juist. laten we ons gek maken? Even later hoor ik weer dat van Dissel heeft gezegd dat we met de 1,5 meter samenleving niet hoeven te vrezen voor een tweede golf Corona. Wat moeten we nu geloven?

Maar we voelen toch echt wel de gevolgen van het inklappen van de economie. Hopelijk redden we het met zijn allen. Ook horen we om ons heen gevallen van Corona, het komt dan akelig dichtbij. Alles is Corona wat de klok tikt. Maar we moeten ook met Corona toch echt verder. We hebben in ieder geval de steun van het ZLF (Zelfstandige Loket Flevoland), tenminste ik, Marijke kan terug vallen op haar pensioen en AOW. Ook al is het karig voor ons, ik ben er enorm blij mee, het scheelt gelukkig wel, ook is de druk iets van de ketel. Het ZLF is, wat ik heb begrepen voor 3 maanden, de bank heeft uitstel van betaling gegeven voor 6 maanden, ook weer druk weg. Ook al moet je toch betalen het is hartstikke tof die hulp. De 4000 euro heeft onze boekhouder voor ons aangevraagd en die moet nog komen, hopelijk. Maar de andere vaste lasten gaan gewoon door, en die van thuis ook natuurlijk. Maar we zijn niet de enige hierin. Ook al heb je een baan, velen verliezen die, en dan ??

Maar er is nu tijd om te denken wat gaan we doen… of wat willen we doen? Moeilijk hoor maar de gedachten malen. En eerlijk?? Die 1,5 meter samenleving wat we nu hebben heeft toch ook wel weer zijn voordelen, niemand hangt meer spontaan om me nek. Dat kan soms gebeuren dat mensen ineens je een knuffel willen geven, hartstikke aardig maar ik ben niet zo van de spontane knuffels. En nu hebben we Woningsdag..pfff dat is dan wel weer jammer. Dat is dan altijd zo een leuke dag, mensen zijn wat vrolijker, gekke uitgedoste mensen. Valse blokfluiten en de gekste spelletjes. Ach komt allemaal wel weer terug hoor. En…op afspraak de trein in met zijn allen….werkelijk? Hoe dan? En als je de trein mist? Gaan we dan niet veel meer de auto in? Verplaatsen we de drukte dan? Ach we gaan het allemaal wel zien, in ieder geval voor iedereen een hele fijne woningsdag …en hou u zelf gezond.

Vandaag hebben we 17-04-2020

Wat een heerlijk weer hebben we toch de laatste dagen. Gelukkig maar anders gaat menigeen er aan onderdoor. Ik heb als het goed is, nu alles geregeld wat betreft de steun die je kan aanvragen als je in moeilijk weer terecht komt en geloof mij, dat komen we. En nu maar hopen op beter weer, buiten lacht de zon ons al tegemoet dus….het MOET gewoon goed komen. En weer zijn er om ons heen van die aardige mensen, Van Myra hebben we allebei, Marijke en ik, een tas met groenten en fruit van de boer gehad en een heerlijke fles wijn. Of we krijgen van onze buurman lekkere biertjes, hier meiden zegt hij dan. En ja, geloof het maar, dat gaat allemaal schoon op. De groenten heb ik heerlijk gebakken, wat een zaligheid en wat proef je verschil dan zeg. Ik koop bijvoorbeeld bietjes in de supermarkt, maar deze bietjes zijn toch echt een ander verhaal. Ik heb in mijn achtertuin nu ook groenten geplant en gezaaid. En ik moet zeggen, het groeit gestaag. Myra kan heerlijk koken, ze kook voor Easy slim,kijk maar eens op de facebook pagina: koken met Easy Slim. Ik ga dat ook maar weer doen, je voelt je er zo heerlijk fit bij. Het is er gewoon weer ingeslopen door de drukke tijden die we bij de WasTas hebben gehad…ja gehad, maar komt weer terug, geloof mij. Maar gezond eten schiet er nog wel eens bij in door tijd gebrek. Iedereen denkt dan, dat ik dan weer eens aan de lijn ben, maar ik ben een van de weinige dikkerds die er geen probleem mee heeft dat ze dik is en het boeit me al helemaal niet wat een ander ervan zegt. Dan kijken ze maar niet hoor. Het is natuurlijk een ander verhaal als je gezondheid er onder lijdt. Maar voor zover… ach ja okay…hoge bloeddruk maar ja daar hoef je niet dik voor te zijn. Schijnt in de genen bij ons te zitten, ben een keer doorgestuurd voor onderzoek omdat mijn bloeddruk wat ik ook deed maar hoog bleef. En nu…..ja hoor….is mijn bloeddruk gedaald naar normale waarden…zo vreemd. Hoezo dan dat uit het onderzoek kwam, is genetisch bepaald?? Wat rust met je doet he? Maar niet alleen rust denk ik. Ook geeft het mij een soort van rust om dingen op te schrijven, wat houdt je bezig. Ik schrijf samen met Myra op facebook, Myra&Barbara klimmen in de pen. Kijkt u maar eens. En nu in deze tijd van corona, zijn we ook aan het kijken hoe ons bedrijf verder moet, daar hebben we nu de tijd nog voor. Dus opschrijven wat wil je nu, wat wil je straks, waar sta je over zeg 5 jaar. Dat soort dingen, en het zet je aan het denken en geeft je ook war overzicht. En wetend dat we het niet slecht doen voor twee oude dames is dat toch ook weer een geruststelling. Ook al zou het slecht gaan, dat hoop ik natuurlijk niet. Maar dan weten we in ieder geval we hebben alle mogelijkheden bekeken. En ach, de zon schijnt,ik ben gezond, en het is vrijdag middag….tijd voor de borrel…..want ook dat gaat natuurlijk wel door. Alleen dan wel met 1,5 meter afstand en niet meer dan 2 personen extra, buiten ons om dan… Mensen….geniet, tel uw zegeningen en blijf gezond…ik zeg proost!!

Vandaag hebben we 04-04-2020

Lijkt het nou zo of begint het buiten wat drukker te worden? We gaan toch niet laconiek worden? We gaan toch niet denken huh?? Wat?? dit gaat tot 28 April duren ? Ja mijn r..t!! Ik merk dat de bus als ik naar het werk ga toch wat drukker lijkt. Ik kijk op de snelweg en het lijkt toch echt wel wat drukker. Misschien en dat hoop ik, is het net toeval…. Maar ik hoorde ook iemand zeggen…goh ik wilde naar de groentewinkel, zie ik ineens allemaal borden hangen en een looproute aangegeven. Nou wat een gedoe, ik ben maar niet naar binnen gegaan. Ik vind dit echt heel vreemd op zijn zachts gezegd. Doe je het niet voor jezelf, hou je dan aan de regels voor een ander. De persoon waar ik eerder over schreef, heeft milde klachten en zit thuis. Hij hield zich al vanaf begin aan de voorschriften, loopt zelfs met handschoentjes aan. En toch is hij dus ziek. Hij heeft wel de dokter gebeld en deze zei gewoon uitzieken. Hij schijnt geen corona te hebben maar gewoon een verkoudheid, maar toch. Ook al hou je je wel aan de regels, het kan je toch gebeuren. Wij doen bij de WasTas ook onze best om alles zo schoon mogelijk te houden, elke dag schoon handdoekje in het toilet, klinken goed schoon maken, de kranen ook. Alles wat we aanraken dus betaal automaat enz. En hopen dat het onze deur voorbijgaat.

Ik heb wel de aangeboden steun aangevraagd zoals uitstel betaling bij de bank, belasting gaat de boekhouder doen. Maar weet niet of dit allemaal wel helpt….betalen moet je toch. De gift van € 4000,00 komen wij niet (nog) voor in aanmerking ivm dat ons KvK nummer aangeeft dat we niet behoren tot de zwaar getroffen groep zoals horeca en de evenementen branche. Toch verder gespit want onze boekhouder en iemand van de gemeente vertelde me dat de lijst steeds weer opnieuw wordt aangepast. Dus heb ik gebeld en kreeg inderdaad de tip om op internet een formulier in te vullen. Gedaan en nu afwachten. Hopen, net als zovelen met ons dat we het gaan redden.

Ik hoor op tv bekende Nederlanders vertellen dat we samen sterk moeten staan…..Dat is natuurlijk ook zo maar…weet ook dat dit net als kiespijn is. Als je pijn hebt denk je aan de tandarts en is de pijn over dan vergeten we ook het plannen voor een tandarts bezoek, en gaat het leven gewoon weer verder. Ik hoop in ieder geval dat we na Corona ook omgaan met elkaar zoals we nu doen. Het lijkt wel of mensen meer begrip hebben voor elkaar omdat we met zijn allen in hetzelfde schuitje zitten. Heeft even niks te maken met wie het financieel beter heeft. Corona treft ons allemaal. We kijken we nu meer naar elkaar om. Zou eigenlijk ook zo moeten zijn dat we de lokale schilder, timmerman of wat dan ook eerder inschakelen dan iemand uit bijvoorbeeld uit een stad verder. Je woonplek is je nest, dan wil je toch dat je een stevig warm nest hebt? Tja ik weet het ook niet echt hoor. Maar als ik naar sommige kleinere gemeenten kijk, daar werken ze bijna altijd met de plaatselijke vakmensen. Meestal zijn deze plaatsen ook goed bij kas, en kent men elkaar, kijkt naar elkaar om enz. Maar goed….wie weet hoe we hier met zijn allen uitkomen? Met een mooi gebit?? Of hebben we allemaal gaten in onze kiezen en denken we met zijn allen aan de tandarts?

Vandaag hebben we 31-03-2020

Wat een rustige dag zeg, het begon al echt heerlijk. Ik kom bij de bushalte aanlopen in de Filmwijk, ik was al ingesteld op zeker 12 minuten wachten…..joehoeeee…komt de bus aanrijden en ik stap al meteen met een beregoed humeur de bus in. Goedemorgen groet ik vrolijk…..kijk meteen in angstige ogen, jawel wel drie paar opengesperde ogen. Een ree in het bos zou er jaloers op zijn. Ik zie de mensen al denken…o nee…waar gaat ze zitten?? Ik hoop niet in de buurt van mij en de lichaamstaal is om je te bescheuren. Schuinlinks en schuinrechts hangende mensen. En ineens is het er weer…o ja…Corona.

Rondom de WasTas zie je ook steeds minder buurtjes buiten, we letten er wel op. Zien we mevrouw die en die of liep hij of zij wel met de hond??? Maak me zorgen om de mensen die het thuis al niet lekker hebben in hun relatie, wat doet het dan met hun relatie als de kinderen nu ook nog thuis zijn? Hebben we niet allemaal een aai over de bol nodig? Zelf ben ik alleen staand, en heb een gezond sociaal leven. Best wel genoeg contact met mensen, maar wat als je dat niet hebt? We hebben behoefte aan iets positiefs, iets leuks optimistisch… Ik zei vandaag tegen een buurman, lijkt het nou zo of heeft de zon ineens heel veel zin om te schijnen??? Hij zei ja hallo, wat denk je wat het doet met de lucht??? Zie jij nog een vliegtuig?? En op de snelweg is het stil hoor. Ja natuurlijk dacht ik, de lucht zal wel helderder zijn, kan niet anders. Corona brengt ons dan toch ook wel iets positiefs.

Maar heldere lucht…ik moet zeggen, de stilte vind ik ook heerlijk. Elke dag een zondagmorgen gevoel. Stiekem ben ik bang na Corona…..gaan we dan weer om een klote stukje de auto pakken? Gaan we weer vliegen naar vakantie bestemmingen wat natuurlijk wel een drol en drie knikkers moet gaan kosten, anders gaan we niet. Gaan we weer als een gek in de file staan, een persoon per auto?? Ja want we weten het wel, die buurman werkt een straat verder dan jou, maar mee rijden ?? He nee, ik wil naar huis kunnen wanneer ik wil zeggen we dan. We hebben lekker twee soms drie auto’s voor de deur. Staat zo leuk voor de buren en ja, een van de man, een van de vrouw en een inwonend kind heeft ook natuurlijk ook een auto. Dan thuiswerken, iedereen wilde eerst thuiswerken….en nu….bijna iedereen zou de vlag uithangen om weer gewoon op kantoor te zitten. En alle kinderen missen nu hun schoolvriendjes. Spijbelen??? Nee de eerste maanden denk ik niet. Tuurlijk niet iedereen denkt zo dat snap ik ook. Maar laten we ook leren dat het toch anders kan. Laten we de rust koesteren, het milieu met zorg behandelen, en aandacht voor elkaar hebben. Och Corona….wat doet het met ons?

We hebben 28-03-2020.

Corona….Corona… Je hoort niet anders. Steeds meer mensen met handschoenen en mondkapjes, allemaal willen we niet ziek worden, maar wat is wijsheid? Tuurlijk…wij houden ook afstand, wassen onze handen en maken regelmatig de klinken en werkplek schoon. Zo ook iemand in de buurt, ik ga nu helemaal geen namen noemen in dit geval. Hij nam van dag 1 alle voorzorgmaatregelen, waarschuwde iedereen in zijn buurt voor de gevaren enz. Wij deden ietwat lacherig toen, zo een vaart zal het toch niet lopen? En nu….zit hij al 2 weken thuis omdat hij verkouden is. Belt me dagelijks gewoon om even iemand te hebben om tegen te praten, want hij woont alleen. Zegt dagelijks dat hij zich rot verveelt en wilt werken. Vanmorgen gaat de telefoon, en is het dus DE persoon. Zegt hij, ik wil werken maar die hoest is zo vervelend. Ik hoor bezorgdheid in zijn stem. Wat zijn je klachten dan vraag ik hem. Nou hoesten, en dat slijm bah, en nu mijn ademhaling. Ik vroeg hoezo?? Hij zegt soms ineens moeite met lucht halen, ik zei bel voor de zekerheid je dokter. Nee dat doet hij maandag maar zegt hij, ze hebben het nu zo druk. Ik vraag nog of hij boodschappen nodig heeft want nu zijn we er nog, morgen zijn we dicht. Nee dat was wel okay.

Ik hang op en overdenk wie nu al of ziek is, of gevolgen van Corona merkt. Wij dus zeer zeker, de zakelijke markt is dus van 100% naar 0% gegaan, dus dat hakt er lekker in. Een klant van ons heeft al bij ons gevraagd om uitstel van betaling…en nu belde een con-collega met de vraag hoe het bij ons gaat. Nou zei ik, gewoon kut, ik zegt het maar gewoon. Bij haar uiteraard ook. Ja denk ik dan, wat is nou beter? Zelfstandige of in loondienst??? Want ben, je als je in loondienst bent wel zeker van je baan? Maar als zelfstandige moet je wel alles goed geregeld hebben. En dat alles…juist kost ook te veel, zeker als je net start met je bedrijf. Zo ben ik vanaf mijn 14e dus al aan het werk. Net 4 jaar zelfstandig en hoppa… Corona. Maar goed, laten we blij zijn dat we nog gezond zijn met zijn allen. Voor nu hebben we dus zoals gezegd nog wat particuliere klanten. Dus er komt iets binnen.

En dan kijk ik naar buiten, wat een heerlijk weertje zo achter het glas. Heerlijk dat frisse groen wat de kop op steekt, de knoppen van bomen en struiken zijn al goed zichtbaar. Hmm…denk ik…ik ga mijn fiets maar weer pakken volgende week. Ik ben deze winter voor het eerst met de bus ivm het geklier van de bouwwerkzaamheden van de Floriade en verbreding van de A6. Dan ligt er een fietspad open, dan ineens afgezet, dan blubber op het fietspad. En ik zie er wel uit als een lenige hinde, maar schijn bedriegt dus(is een grappie). Ben al blij dat ik op de fiets zit, en dan kom je die obstakels tegen, en wegafzettingen zodat alle auto’s natuurlijk allemaal tegelijk door de smalle straatjes van de Gouwen rijden als ik daar fiets. Dus ik was even klaar met fietsen en pakte de bus. Gaat prima ware het niet…hoppa Corona….. Dus zaterdag diensten,andere rij tijden en sta ik steevast op het verkeerde tijdstip bij de halte te wachten omdat ik net die bus weer gemist heb. Tja hardleers, en sta je soms 12 minuten te wachten op je overstap bus. In Haven rijdt de M1 of door de Marken of door de Gouwe…De Marken is wat langer blijven zitten, en ja hoor…die bus schijn ik altijd te hebben. Ik let ook niet op de bus tijden moet ik zeggen dus eigen schuld dikke bult. Maar met dit mooie weer krijg ik weer zin om te fietsen ….maar…ben toch een soort van onzeker geworden. Loop met pijn in mijn been, voet en ben eigenlijk helemaal niet zo soepel als ik eruit zie (ja denk zeg het zelf maar) Maar je moet ergens beginnen..dus doorzetten vermaan ik mezelf . Waarschijnlijk schrijf ik volgende week dat ik beter een fietshelm en parachute kan aanschaffen.

Wat wel leuk is aan zelfstandige, je kan zelf een leuke verrassing voor onze collega’s kopen. Dus hebben Marijke en ik een leuke verrassing voor onze collega’s gekocht. Onze collega’s zijn dus alle mensen die ons helpen en daar vallen uiteraard ook de vrijwilligers onder van de WisseWasjes. We hebben een chocolade paashaas, doosje chocolade eitjes, doosje haaskaarsjes, en een insectenhotel. Deze delen wij nu uit onder de mensen en de reacties zijn zo leuk, echt leuk om te doen vinden wij. Wij hebben ook onze dame die de krant bezorgd een insecten hotel gegeven, en een geinige klant waar we altijd zo leuk mee babbelen, en onze buurvrouwen waar we af en toe een lekkere fles wijn van krijgen of leuke spulletjes. Geven is altijd leuker dan krijgen. Hadden we meer hotels deelden we die ook uit maar ja…daar zit natuurlijk een prijskaartje aan. En nu in deze barre tijden…pfff..ik heb voor mezelf bij het ZLF dus aangeklopt voor een ondersteuning omdat ik alleen een inkomen heb van de WasTas. We gaan het allemaal maar zien en meer dan het over je heen laten komen kan je niet. Wel je kop omhoog houden en positief blijven. Komt tijd komt raad, en voor je het weet is het hoppa….weg Corona.


AANBIEDING …………AANBIEDING…..

De WasTas haalt nog steeds dagelijks uw was op.
Kan of mag u niet meer de was van uzelf of uw dierbare doen?

Bel ons en laat ons uw wasje doen !
WasTas tot 7 kg inclusief halen en brengen € 23,50.

Bewaar uw bon want, 4x een WasTas door ons laten wassen? Dan is de 5e WasTas € 11,75. Laat wel uw bon zien. Aanbieding geldig van 26-03-2020 tot en met 26-06-2020

Vandaag hebben we 24-03-2020. De rust die ik zo omarm om me heen vind ik nog steeds een wonder. Maar het onrustige gevoel is zeer aanwezig en steekt steeds meer en meer zijn kop om de hoek. Ik wil niet toegeven aan massa paniek. Niet elkaar bang maken, luister naar de richtlijnen en hou je daar aan. Maak elkaar niet belachelijk als iemand een mondkapje draagt of handschoenen, iedereen is bang, de een meer dan de ander.

Nog steeds bekijk ik het nuchter geen paniek spreek ik mezelf soms toe als ik de beelden zie van benauwde mensen op de IC. Geen paniek??? Maar hoe ga je hier dan mee om? Buiten de angst ziek te worden…tuurlijk, denk ik, ik hou me aan de richtlijnen en als ik het krijg dan vette vette pech, zeker liever niet natuurlijk want als het je te pakken krijgt ben je de Sjaak. Maar….bij ons is er ook nog eens zoiets van hoe komt de WasTas hieruit? Gelukkig hebben we super lieve klanten die zeggen we betalen meteen de factuur en dat doen ze ook, super. Maar we hebben ook horeca als klant, en zij klappen keihard terug op minder. Dus…ook de betalingen kunnen ze niet meteen doen, en moeten wij wachten. Erg rot voor ons want zo een grote buffer hebben wij nog niet op kunnen bouwen, maar alle begrip. Tja, eerst overleven toch? Hopelijk is het snel achter de rug.

Maar Corona brengt ons ook wat moois. Bij de WasTas hebben wij van lieve buren ontzettend lekkere wijn gekregen, heerlijke biertjes en zelfs zalige spareribs. Ontzettend lief. En dan onze Anna van de WisseWasjes. Zij kookt nog soms voor onze oudere bezoekers van de WisseWasjes, en ook voor ons van de WasTas want wij hebben normaal amper tijd om te ademen. Zo kwam Anna een maaltijd bij de WasTas afgeven voor iemand die dankbaar gebruik maakt van de kookkunsten van Anna en ook een maaltijd voor mij in dit geval. Bij ons in de WasTas zat net een klant aan de koffie en aan de klets. Deze meneer had een dekbed afgegeven om te laten wassen door ons. Toen meneer later op de middag zijn dekbed gewassen en verpakt weer kwam ophalen doneerde deze meneer €10,00 voor de WisseWasjes. Hij was zo onder de indruk van Anna. Dat ze dat toch maar doet. Nou ….is dat niet een super lief en warm gebaar van deze meneer? Dit soort dingen maakt me warm en trots.

We moeten naar elkaar omkijken, niet op een bemoeizuchtige manier maar gewoon, even een zwaai, hallo, goedemorgen want dat hoorde ik nog amper. Het was zelf een keer dat ik bij de bushalte kwam aanlopen en groette goedemorgen. Er stond een jongere meneer met muziek in zijn oren en keek me aan en groette niet terug. Dus ik zwaaide, dacht hij heeft me niet gehoord. Met een grom hoorde ik iets van hmmrrr. Jemig dacht ik nog wat kost dat nou, even goedemorgen zeggen. De volgende ochtend…..jawel….dezelfde jonge man, compleet met oortjes. Ik zei iets harder, goedemorgen. Geïrriteerd trok hij zijn oortjes uit zijn oren en zei me, ik hoef toch niet te groeten??? Ik zei nee natuurlijk niet, maar wat kost het voor een moeite? Zei hij, ik wil liever geen mensen om me heen, ik zei, dan moet je thuis blijven. Maar nu denk ik vaak aan deze man. Zou hij nu ook thuis blijven? Zou hij het fijn vinden niemand om zich heen? Of ….voelt hij nu…nu het een verplichting is….dat het toch niet zo heel leuk is alleen en niemand die je goedemorgen kan zeggen. Toch vreemd dat sommige dingen ineens in je opkomen en je aan het denken zet. Ik……ik vind het juist heerlijk al die verschillende mensen, verschillende meningen, je bent het met elkaar eens of niet maar. Een ding weten we zeker, we willen gezond, gelukkig en geliefd zijn…zullen we daar samen aan werken?? Wel op afstand graag…..want Corona… tja hebben we weer wat gemeen, daar willen we allemaal niet mee in aanraking komen.

Vandaag hebben we 21-03-2020 Op weg naar het werk met de bus, ik stap over dit keer op Stadhuisplein, Zaterdag marktdag, zo gezellig om dan naar de reuring van de markt lui te kijken hoe zij het een en ander neerzetten en uitstallen. De gezellige drukte en bedrijvigheid vind ik altijd leuk om naar te kijken als ik op de bus sta te wachten. Ik kom dus de bus uit om over te stappen en kijk om me heen…..wat een treurigheid, een halve markt, en ook nog veel lege kramen. Wat doet Corona met ons?

Ik betrap mezelf op een wrevelig angstig gevoel, ik…ik!!! Normaal best nuchter in dit soort dingen ware het niet dat ik twee zoons heb en zij onafhankelijk van elkaar mij gisteravond belde met de vraag…Ma…gaat het met je? Ik verbaasd ja hoor hoezo??? Nou…jij behoort ook tot de risicogroep, je werkt ook nog hard, maakt lange dagen,,,,doe je voorzichtig. Ik zei hallo, moet het niet andersom zijn? Ik moet me zorgen maken om jullie, ik ben jullie moeder. Daarom was het antwoord…pfff…ik…in de risico groep, hou ff op… Maar het is wel zo, met 63 jaar niet meer de jongste, voel me geen 63 hoor, bij lange na niet, en zie er uiteraard ook niet zo uit….meer richting 20, al zegt mijn spiegel inderdaad anders hahaha. Zo ben ik uitgenodigd om gezellig te eten volgende week bij een vriendin, samen met mijn collega Marijke en nog een vriendin…..door de gesprekken met mijn zoons heb ik toch afgezegd. Stel….stel, ik wordt ziek, gewoon ergens opgelopen, niet eens perse bij dat etentje, krijg ik natuurlijk te horen…ja je was nog zo gewaarschuwd….blijf thuis….dus…doe maar niet bedacht ik me vanmorgen, …en tja…de gezellige middag/avond die het zeker zou gaan worden afgezegd….want…ik hoor immers tot de risico groep……!!

Maar was de WasTas betreft, we hebben uitstel van betaling van de banklening gevraagd, ga nu belasting en lang betalende afspraken contacten met de vraag alles voor een half jaar op te schorten. Denk je dat je lekker bezig bent iets op te bouwen, we werken er hard genoeg voor, en wij staan niet alleen. Onze collega zelfstandigen zitten in hetzelfde schuitje. Weer het gevoel oei…geen inkomen, wat te doen. Gelukkig hebben wij wat particuliere klantjes maar ja…dat is niets vergeleken het normale werk. Wel hebben wij nu om de fijne was toch ook zoveel mogelijk bacterie vrij te wassen Dettol gekocht voor bij de was. Dan kan je de was op lage temperatuur toch 100% hygiënisch krijgen verteld de verpakking ons. Hieronder nog wat tips en weetjes over corona.

Hoe verspreidt het coronavirus zich? Het coronavirus verspreidt zich van mens op mens via kleine druppeltjes die bij hoesten en niezen vrijkomen. Via die druppeltjes komt het virus terecht in de lucht, op voorwerpen en oppervlakken. Wie die druppeltjes inademt of via de handen in de mond, neus of ogen binnenkrijgt, kan besmet raken met het virus. Er is geen bewijs dat de besmetting via de huid gebeurt. Het risico op besmetting verkleint door meer dan een meter afstand te houden van zieke personen, het gezicht zo weinig mogelijk aan te raken en aandacht te hebben voor een goede handhygiëne.
Heeft het zin om een mondmasker te dragen als bescherming tegen het nieuwe coronavirus? Het gebruik van mondmaskers om een infectie met het coronavirus te voorkomen, heeft alleen zin in ziekenhuizen waar patiënten met het coronavirus verzorgd worden en in laboratoria waar het lichaamsmateriaal van deze patiënten onderzocht wordt. Het dragen van mondmaskers op publieke plaatsen heeft momenteel geen enkele meerwaarde. Meer weten over het nut van een mondmasker? Lees dan dit interview met dr. Steven Van Gucht, professor virologie en voorzitter van het Wetenschappelijk Comité Coronavirus.

Vandaag hebben we 17-03-2020 De wereld om ons heen is helemaal in de ban van Corona….. Ik dacht eigenlijk stiekem in het begin…yeah right, zal wel. Maar nu het er is…toch best wel eng. En dan bedoel ik niet eens Corona op zich. Maar de sfeer, de stilte in de bus. Als ik naar het werk ga lijkt het wel zondag morgen, ik sta op het Oor om mijn overtap bus te pakken en kijk uit over de snelweg. Ik zie dat zeker de helft van de auto’s op de weg is, dus best een rustige snelweg. Elk nadeel heeft zijn voordeel denk ik dan, het is wel goed voor het milieu. Maar wat doet het met de economie? Wij zien driekwart van ons inkomen kelderen, het merendeel van onze klanten zijn restaurants, scholen en B&B’s. Nou u snapt dan ook wel hoe we ervoor staan. We zijn juist gestart met uitkering om niet in de bijstand te raken, en nu….CORONA…jemig zeg. Hoeveel tegenslag kan je eigenlijk hebben? Het gaat met ons bedrijf gelukkig goed, maar ja hoe lang duurt dit? Hebben we in die korte tijd wel genoeg reserves opgebouwd? Vertrouwen onze klanten ons straks hun was wel weer aan onze zorg toe? Wat gebeurd er als we betaal achterstanden krijgen? Allemaal dingen waar ik nu even niet aan wil denken, noem het struisvogel politiek, dan maar…….. Wat een ellende om ons heen, maar bij ons in de WasTas gaat het voor nu nog door, al is het werk gehalveerd. Nu even tijd achterstallige dingen op te pakken. En…we hebben leuk uitzicht, want er lopen allemaal leuke bouwvakkers bij ons in de straat. Groot onderhoudt moet u weten aan de woningen bij ons tegenover de WasTas. Marijke en ik geven de mannen cijfers, onder de 6 is er nog niet eentje gezien. De meeste te jong voor ons dus die tellen niet mee, wat zullen die jongens blij zijn, grinnik. Maar de “oudere” die scoren goed bij ons. We vragen onszelf af….zullen ze nou getrouwd zijn? Zal wel, zeggen we dan, leuke mannen zijn namelijk of getrouwd of homo. Maar goed. Ik kom vanmorgen de bus uit, waar ik overigens met nog maar 1 passagier in zat, en liep naar de WasTas. Komen er net twee hoge cijfers aanlopen en ze zien me. Vraagt er een cijfer, mag ik u wat vragen? Ik zei ja hoor. Het cijfer doet zijn jas omhoog. Ik dacht, nou dat begint al goed op de vroege ochtend. Ja zegt het cijfer, kijk, hier is mijn broek stuk, dat moet hier aan vast, doet u dat ook? Ik zeg, u bedoelt of het genaaid kan worden? Ja doet u dat? Ik zei nou, mijn collega Marijke is erg goed in naaien. Het cijfer kijkt mij aan met een uitdrukking op zijn gezicht van huh?? O ja zegt het cijfer? Is ze goed in naaien? Ik zei zeker, erg goed zelfs. Okay zegt het cijfer, kom ik zo langs en sta ik straks in mijn onderbroek bij u in de wasserette. Ik zei alleen maar leuk. Het andere cijfer vraagt, als ze echt goed in dan heb ik ook wat, kijk….. Hij laat zijn kniestukken van zijn werkbroek zien. Kijk die zakken steeds naar de zijkant, ik wil dat ze op de plaats van mijn knieën komen te zitten, kan dat? Ik zei…denk het niet, misschien heeft u wel vuurslaandeknotsknieën. Het cijfer moest lachen. Mijn collega Marijke was net voor mij in de WasTas en ik zeg tegen haar, nou ik heb voor jou een goed woordje gedaan. O ja zei ze, ja zei ik, ik heb gezegd dat je goed kan naaien. Nu is dus het wachten op het cijfer….zal hij het nou menen wat betreft in zijn onderbroek staan??? En krijgt hij dan een hoger cijfer of daalt hij net zoals ons inkomen onder nul??? Ach het zijn spannende tijden……

Vandaag hebben we 11-03-2020 De WasTas bestaat al vanaf 2016, dus…..joehoe….we mochten ons mobiele toestel verlengen en uiteraard, met toestel. Wat de buurvrouw heeft willen wij natuurlijk ook, juist showen met onze nieuwe telefoon. Dus…onze provider gebeld want…ik heb dus echt absoluut geen verstand van dat soort dingen en vraag assistentie. Nou netjes gesproken met een dame, 2 toestellen?? Jawel mevrouw, wel graag in ongeveer hetzelfde bedrag blijven wat we nu ook betalen, kwam helemaal voor de bakker. Een kleine 45 minuten later, hang ik tevreden op. Ik hou met spanning de mail in de gaten, want ik zou een contract opgestuurd krijgen. Ik dacht nou nou… dit is wel erg makkelijk gegaan zeg. Wow….bij mij gaat namelijk alles eerst 10x fout. Joehoe de mail met contract, bedankt voor uw bestelling, in gedachten zeg ik….graag gedaan. Hups de volgende mail is binnen, uw contract…yes alles klopt zoals afgesproken….een volgende mail, huh??? uw bestelling is geannuleerd????? Ik meteen bellen, hoe kan dit nou? Weer netjes geholpen aan de telefoon, dit keer een vriendelijke meneer met een zachte “g” Ja zei hij, hier gaat weleens wat mis, we hebben op dit moment een storing. Och zeg ik heel meegaand, ik ben dit wel gewend hoor, ben nu 63 en ik weet niet beter dan dat eerst alles mis gaat of mijn gegevens zijn zoek. Nou de meneer vond het helemaal niet zo leuk, het was lastig werken zei hij. Tja dat snap ik uiteraard. Maar goed, alles geregeld, opgehangen met fijne dag verder en ik dacht en door!!! Maar nu….? Nu is het dus wachten op de telefoon….maar ja, gaat het vanaf nu wel goed? Want ik zei de meneer nog, op het contract staat wel het email adres van de WisseWasjes……wij zijn de WasTas….Wasdas??? nee WasTas…. WaasTaas??? O…zei hij, net als de naam van uw bedrijf….ja precies….Helemaal goed mevrouw, dat zal ik meteen gaan aanpassen. Toch vreemd, want ik zag dat op het geannuleerde contract, ook bij het email adres…de WisseWasjes stond. En toch kwam het aan in de WasTas email…… ??? Ach…hoe kon ik ook denken dat het nu in een keer goed kan gaan? Op het nieuwe contract van de vriendelijke meneer staat bij email adres op het contract…..juist….de WisseWasjes….zucht….

Vandaag hebben we Vrijdag 06-03-2020 Onze buurvrouw is bezig met alle papierhandel wat ze samen met haar man op naam van beiden had staan, op haar naam te krijgen. Haar man is helaas verleden jaar december overleden. Onze buurvrouw, ik noem haar Anita (voor uw informatie, de namen zijn uiteraard anders ivm privacy), komt dagelijks een babbeltje doen, doet af en toe een boodschapje, drinkt gezellig een bakkie met ons of als we een borrel hebben is ze ook van de partij.Ik hoor haar al de hele week bezig. Ze begon met een nieuwe telefoon, nou dat was een heel karwei….de telefoon winkel had haar beloofd de foto’s die ze op haar oude telefoon had staan over te zetten naar haar nieuwe. De telefoon kwam dus begin deze week binnen. Anita helemaal opgewonden over de komst van een nieuwe telefoon op de bus richting centrum. Eenmaal terug, zonder telefoon. De telefoon zou besteld worden, dan moest ze komen met haar oude telefoon en zouden de foto’s van haar oude telefoon overgezet worden op haar nieuwe. Eenmaal bericht, telefoon binnen, de buurvrouw weer richting centrum. Kwam ze helemaal ontdaan terug. Wat was er aan de hand …Telefoon was binnen maar in de winkel werd gezegd dat ze de foto’s enz niet zouden overzetten dat moest ze zelf doen. Dus Anita had de telefoon daar gelaten en zou deze ophalen als de verkoper die het had beloofd dienst had. Nou…ze kwam dus met telefoon en zonder dat de foto’s waren over gezet terug, helemaal geëmotioneerd. Gelukkig….daar was wederom Henk Struik, hij was even op de koffie bij ons. Henk heeft dus voor Anita de foto’s over gezet op haar nieuwe toestel. Dus de buurvrouw helemaal blij. Tot volgend hoofdstuk, er moet natuurlijk worden gebankierd, dus rekening op naam gezet en app van de bank op de nieuwe telefoon. Tja…had u gedacht…na verschillende bezoekjes aan de bank, en veranderen van wachtwoorden enz… kwam ze vanmorgen onze vriendin en ontzettend welkome hulp, Helga vragen….Helga kan je mij helpen?? Iedereen boog zich over het probleem wachtwoorden en bankierapp op de telefoon zetten. Met behulp van laptop enz eindelijk gelukt. Nou dankbaarheid was groot maar vooral de opluchting weer alles in eigen hand te hebben. Anita was weer naar huis en wij waren echt flabbergasted hoe het eigenlijk maar gaat, alles via internet. En dan gewoon naar huis gestuurd worden, van zo mevrouw, alles is geregeld. U vraagt een nieuw wachtwoord aan en klaar. Nou nee dus….de digitale wereld gaat veel te snel voor oudere mensen. Toen ik bezig was voor Anita kreeg ik de ene code naar de andere opgestuurd, ik had er ook moeite mee, laat staan iemand die helemaal nooit iets via internet heeft gedaan. Hoeveel mensen laten hun partner de administratie doen, en tja…valt de partner weg dan is er paniek. Nu kon Anita bij ons terecht, maar vraag me af…is zoiets wel ergens geregeld? Zonder eerst een afspraak, want de mensen willen natuurlijk meteen een luisterend oor. Ach….ik krijg heimwee naar vroeger, vast toestel thuis, mijn moeder had op de draaischijf een slotje, want o wee als wij de telefoon gingen gebruiken en de kosten liepen op. Wij werden amper gebeld, en belden zelf ook nooit omdat we dachten dat de kosten niet te betalen waren, die angst alleen al voor iets wat nieuw was. En…werden we gebeld was het een hijger…. ook daar heb ik heimwee naar….( maar dat was een grappie)

We gaan vanaf vandaag regelmatig een berichtje posten. Gewoon…om iedereen een kijkje in de WasTas te geven en ook om te laten zien wat we doen, waar lopen we tegen aan en wat komt er nu zoal op ons pad. Er gebeurd zoveel in en om de WasTas V.O.F. , en dan hebben we ook een buurthuiskamer Stichting de WisseWasjes genaamd en daar zijn we ook druk mee. De vrijwilligers, administratie, planning enz. Een lieve vriend van ons Henk Struik zal de verhalen allemaal verzamelen en tegen de tijd dat we de WasTas gaan verkopen of stoppen laten we er een leuk boekwerkje van maken. We hopen dat u hier veel lees plezier aan heeft.

Vandaag hebben we Maandag 02-03-2020.

De dag begon al met de monteur voor de mangel.

Wij zijn sinds kort een leerwerk bedrijf, heel leuk om te zijn. We hebben 2 kanjers van stagairs, zo ook Abeni, een meisje uit Eritrea. Een vreselijk harde werkster, maar zo hard als ze kan werken zo zacht praat ze, als ze al praat want ze is heel erg in haar zelf. Met veel moeite verstaan we haar. Ze mangelt als de beste en vouwt alles perfect op. Abeni staat dus te mangelen en is helemaal in haar stille wereldje. Ineens een kreetje…Abeni houdt een wit tafellaken omhoog met een perfecte mooie grijze zwarte baan over de lengte. Ik denk nog, goh wat een leuk patroon. Mijn collega Marijke kwam ook op het kreetje van Abeni aangelopen. Ook zei keek mij aan met een gezicht van HUH??? Abeni wijst op de mangel en zegt sok!!!. Wat bleek, er zat een sok in de was en die wordt uiteraard niet gemangeld. Ze had hem even apart gelegd. Maar de sok is dus per ongeluk toch in de mangel verdwenen en door de hitte gaan smelten. Resultaat een streep over het mangelgoed. Niet leuk en paniek. Dus monteur gebeld en deze kwam vanmorgen de mangel weer repareren, kosten plaatje van een paar honderd euro. Toch maar even een mail naar de school hoe dat nu zit met verzekering.

Dan moeten de facturen uiteraard de deur uit, ware het niet dat ons boekhoudprogramma een storing heeft wat al 5 dagen duurt nu, baal als een stekker want het werk blijft liggen en de mensen hebben hun maandelijkse factuur niet. Hopelijk morgen…..werkt het naar behoren.

Daarna….gesprek in de WisseWasjes ivm de vooruitgang van de WisseWasjes, hoe gaat het en gaan we ermee door. Marijke en ik dus de WasTas even dicht gedaan en op gesprek met de Gemeente Almere en Ymere, leuk gesprek en we gaan weer verder. Maar toch weer 1,5 uur onderbroken in de WasTas. Daarna alle afspraken die we hebben gemaakt voor de WisseWasjes doorgegeven aan bestuur van de WisseWasjes, en de werkzaamheden weer opgepakt. Marijke druk met de was en ik met de mails, facebook en dus deze blog.